Ik heb mezelf iets cadeau gedaan. Nee, niet weer een Lego-set, dit keer een ander soort cadeau. Het zal je niet verbazen dat deze HSP-coach zelf ook hooggevoelig is. De hele dag werk ik met heel veel plezier met gevoelige kinderen en volwassenen, en laten we wel wezen, deze mensen komen niet voor hun lol naar mij toe. Ze hebben een zorg, een verdriet, een probleem. Er zit iets niet fijn en daar willen ze graag iets in veranderen.
Je kunt je voorstellen dat dit iets doet met de energie. Na elke sessie zorg ik ervoor dat ik even mijn balkondeur openzet. Ik spoel mijn polsen even af met koud water. Soms even naar buiten. Soms een fijne olie in de diffuser. Alles wat er maar voor zorgt dat mijn volgende klant in een ‘neutrale’ ruimte binnenkomt, of in elk geval geen last ervaart van een eventueel zware energie.
Ikzelf ben echter -naar mijn ervaring- iets lastiger te neutraliseren. Met alles wat er in de wereld, in mijn leven en in mijn hoofd/hart speelt, heb ik ook soms de grootste moeite mijn energie op een aanvaardbaar level te houden.
Energetische schoonmaak
En daar heb ik nu een geweldige oplossing voor gevonden! Hoera! Sinds vorige maand verwen ik mezelf maandelijks met een sessie met een energetisch healer die mij op afstand een soort van schoonmaakt van energiën die niet dienend voor mij zijn. Het voelt heel fijn. Sowieso om dit mezelf te gunnen, maar ook na de behandeling kan ik echt voelen dat er iets is veranderd, het voelt lichter.
Maar!
Tijdens die behandeling van ongeveer een uur word ik geacht gewoon rustig te zitten of te liggen. Ik mag me natuurlijk wel gewoon bewegen en heus een kop thee pakken, maar niet al te veel afleiding of actie, want dit komt het effect niet ten goede.
Nu denk je misschien -net als ik- heeeeerlijk! Even een uur verplicht niks doen. Geen laptop, geen telefoon, niks! Nou. Dat viel even tegen.
Vol goede moed ging ik om 12 uur heerlijk op de bank hangen met een dekentje en een groot glas warme thee. Beetje naar buiten kijken, beetje doezelen, ik zag het helemaal zitten. Op een gegeven moment had ik het gevoel dat het uur er wel bijna op zou zitten en keek ik op mijn telefoon hoe laat het was. Tot mijn schrik en verbazing was het 12:13!!
Niets doen, hoe dan?
Ik wist me precies 13 hele minuten te hullen in een groot niets doen. Dertien minuten. Pfff. De rest van het uur duurde eerlijk gezegd best lang. Vooral het besef dat het me gewoon niet lukte om een uur stil te zitten zonder iets te doen vond ik nogal confronterend en leidde me een beetje af. (Gelukkig heeft Rachel hier geen last van en kan zij gewoon haar werk doen)
Over een week is het weer tijd en mag ik weer een uur op de bank. Mijn voornemen is er dit keer écht vol van te genieten. Niets doen. Gewoon niets doen. Voor mezelf zorgen. Thee drinken, soezen, naar buiten kijken, voelen, ervaren en verder niets.
Denk jij dat het me gaat lukken?