Na mijn klaplong in 2007 kwam ik erachter dat ik HSP was. Ik bleek bovendien in een burn-out terecht te zijn gekomen en heb toen een heel dreamteam van kundige en lieve mensen om me heen verzameld om me te helpen weer op de rit te komen. Ik was verdwaald, echt verdwaald en het lukte me niet meer alleen. Eén van die mensen was een loopbaancoach werkzaam bij KLM. Ik was stewardess toen ik de klaplong kreeg, maar vliegen was geen optie meer, dus ik kwam in een re integratietraject terecht (hulde voor KLM) waar bezoek aan deze coach een onderdeel van was. Ik heb erg veel aan deze man te danken. Langzaam maar zeker werd me duidelijk wie ik was, waar mijn kwaliteiten en interesses lagen, en mede dankzij hem ben ik nu kindercoach.
Oordelen
Er zijn ongetwijfeld mensen die deze eerste regels lezen en direct bol staan van de oordelen. Woorden als HSP, burn-out en coach zijn woorden die velen triggeren tot denigrerende opmerkingen die honend worden ontvangen op social media. De laatste tijd is het blijkbaar leuk om dat te doen: Oordelen over dingen die je -overduidelijk- niet zelf hebt ervaren of meegemaakt. Nu zou ik natuurlijk kunnen zeggen, dat zegt meer over hen, laat het gaan. Maar ik kan het ook níet doen en ik kies voor deze optie. Ik ga een aantal oordelen aan jullie voorleggen. Het stoort me namelijk hoe anderen over dingen praten die mij zeer dierbaar zijn en aangezien ik de vrijheid heb daar mee om te gaan zoals mij goed dunkt, schrijf ik er over. Voel je vrij (niet) te reageren!
Vuurlopen is stom
Herinneren jullie Emiel -Tsjakka- Ratelband nog? Deze man deed en doet van alles, onder andere vuurlopen. Met opgerolde broekspijpen liepen mensen over hete kolen om opgevangen te worden door een hysterische man die keihard TSJAKKA riep. Ik vond daar iets van. Ik had daar een oordeel over.
En toen volgde ik in 2009 de opleiding tot kindercoach en bleek een vuurloop onderdeel van deze opleiding. Een fantastische dame uit de VS nam een weekend lang de leiding en aan het eind van deze drie dagen stond een vuurloop op de agenda. Ik besloot er open in te gaan. De voorbereiding was intens en wekte vertrouwen. Ik heb het gedaan. Ik liep vrijwillig en bewust met blote voeten over gloeiendhete kolen. En toen nog eens. Ik vond het fantastisch, wat een bijzondere ervaring!
Deze ervaring heeft me iets heel waardevols gebracht, namelijk weten dat er dingen mogelijk zijn die mijn verstand te boven gaan. Nog steeds zijn dingen als vuurlopen zaken die mijn hoofd veroordeelt, waarom zou je in godsnaam? Met je blote voeten over vuur lopen, tuurlijk, lekker blaren kweken! Geen haar op mijn hoofd!
Je kunt altijd meer dan je denkt
En tóch zou ik het iedereen aanraden. Het is een fantastisch iets te weten dat er veel meer kan dan je denkt. Dit neem ik elke dag mee. In contact met klanten en in contact met mijn kinderen kan ik nu vol overtuiging beloven dat je altijd meer kunt dan je denkt. Dat dingen doen die je spannend vindt, het leven mooier maken.
Dit weten zit niet alleen in mijn hoofd opgeslagen, maar in elke vezel van mijn lichaam. Dat is een hele handige, want je lichaam onthoudt veel zorgvuldiger dan je hoofd. Je lichaam weet het altijd beter en zeker. Er kan meer dan je denkt. Punt.
Dus lieve mensen, voordat je weer eens een oordeel hebt over iets dat je raar vindt of niet begrijpt, gun mensen die er blij van worden het voordeel van de twijfel en hou er gewoon je mond over. Net zo makkelijk. En wel zo aardig.
-to be continued-
We zijn het eens Marcia. Dank voor je reactie! 🙂
He-le-maal met je eens! Ik probeer zelf ook altijd met een open blik naar zaken te kijken en ze niet te veroordelen. Het is zo makkelijk om over alles en iedereen maar een mening te hebben. En wat ik ook altijd vind wat voor de een niet werkt kan voor de ander wél heel goed werken.