Onze jongste zoon heeft een beetje een valse start gehad en de eerste twee jaar van zijn leven stonden veelal in het teken van onverklaarbare koortsen, niet goed eten en drinken, niet goed groeien en nauwelijks slapen. Hij en zijn buik hebben het zwaar gehad en een van de “naweeën” is problemen met voeding.
Mijn hart breekt
Zowel voor hem als voor ons zat er gedurende een lange tijd een flinke lading op eten. Hij at heel slecht en we hebben alle tips en tricks uit alle boeken en alle hoeken 47 keer uitgeprobeerd. Zonder het gewenste resultaat. Toen hij 5 was, zat hij regelmatig huilend aan tafel “Ik wíl wel, maar ik kán niet eten.” Mijn hart breekt nog altijd als ik eraan terugdenk.
Wat uiteindelijk de oorzaak was, zullen we nooit weten. Wat de oplossing was eerlijk gezegd ook niet. Het zal een combinatie van al die verschillende tips en tricks zijn. En natuurlijk zijn groei. Wel weten we ondertussen dat het goed met hem gaat. Gelukkig al heel lang en ook geniet hij sinds een ruim jaar van verschillende gerechten en smaken. (hij is bijna 7 als ik dit schrijf)
Feest!
Vandaag is het woensdag en had hij een feestje. Een van zijn vrienden was jarig geweest en samen met een groepje kinderen gingen ze lekker pannenkoeken eten en een speurtocht houden. Na afloop wordt onze zoon opgehaald door oma. Ook een feestelijke gebeurtenis, want als gevolg van de maatregelen en haar leeftijd was ze een paar weken niet bij ons geweest.
Hij is helemaal door het dolle heen. Blij, uitgelaten, druk, moe. Ik zie de walletjes onder zijn stralende ogen. Als we aan tafel gaan, krijgt hij geen hap door zijn keel. “Heb je geen honger liefje? Of vind je het niet zo lekker?” “Het eerste,” antwoordt hij. Gelukkig begrijpen wij hoe dat werkt bij onze gevoelige jongste. Hij zit gewoon vol van alle indrukken van de dag en er kan geen hap meer bij. Hij drinkt zijn water en gaat na het eten in bad en lekker naar bed. Geen onvertogen woord.
Ook dit is overprikkeling
Dit zijn de momenten dat ik zo dankbaar ben dat wij weten wat HSP is en hoe dat er bij onze jongens uit ziet. Dit is dus een van die uitingen. Hoe verleidelijk is het om op dit soort momenten de strijd aan te gaan? Of met een rotgevoel de tafel af te ruimen? Wij hebben hier alle vier helemaal geen last (meer) van. Per saldo eet onze lieverd voldoende, groeit hij goed en is hij actief. Vandaag was hij vol van alle feestelijkheden en morgen eet hij weer gewoon. Alle vertrouwen.
Herken je dit? Wat doet dit met je als je dit leest? Wil je er iets over delen?
Over voeding, maar dan anders

P.S. Klik op de button hierboven om mijn GRATIS E-book: HSP & Volle hoofden te downloaden. Boordevol met praktische tips en handvatten.

Hartelijke groeten Janina
Interessant? Deel is lief!
Ook leuk om te lezen

Gekleurde bril
Ik vind het heerlijk om naar een bepaald tv-programma te kijken en tegelijkertijd de commentaren op twitter hierop te lezen. Noem het een afwijking, noem

Ik weet precies wat ze voelt, want ik ben haar
Als er iets is dat alle moeders in mijn praktijk met elkaar gemeen hebben, is het dat ze zichzelf herkennen in hun hooggevoelige kind. Ze herkennen de strijd, de onzekerheid en de onmacht. Zij waren namelijk zelf vroeger ook zo. En ze vinden het vreselijk dat ze nu zelf zo ongeduldig en machteloos zijn als hun zoon of dochter zichzelf in de weg zit. HSP

De kracht van water
Soms zijn tips al zo in je systeem ‘ingeroest’, dat je bijna vergeet om ze te delen! Zo ook de tips die ik vandaag met je wil delen over de kracht van water.