Over een miskraam en recht op rouw

heimwee

Het rare is dat ik me de exacte datum van de miskraam niet kan herinneren, terwijl ik normaal gesproken juist alle data onthoud. Wat ik nog weet, is dat ik op 20 april was uitgerekend. We waren voor de tweede keer bij de verloskundige en de echo was niet goed. Het hartje klopte niet meer. “Jammer joh”, waren de woorden die ik me voor de rest van mijn leven zal herinneren. Ik werd naar huis gestuurd met de boodschap te wachten tot het los zal komen. Als ik nog vragen had, moest ik maar even bellen.

Wijn en chocola

Terwijl mijn vriend wijn en chocola kocht, belde ik op de parkeerplaats mijn vriendin die ongeveer net zo ver was als ik. Ik kwam nauwelijks uit mijn woorden. Nadat we samen de eerste tranen hadden gehuild, vertelde ze me in staccato wat ik moest doen. Direct naar de huisarts en een curretage eisen. Afwachten me hoela. En dat deed ik. De volgende dag meldde ik me in het ziekenhuis in Utrecht, kreeg een roesje en werd wakker met een lege buik. Au.

Liefde

De dagen die volgden, gingen nogal aan me voorbij. Ging ik werken? Meldde ik me ziek? Ik weet het oprecht niet meer. Ik zie me in bad, eindeloos in bad. Onbedaarlijk huilen. Aan de telefoon met mijn vader die met me meehuilde. Mijn moeder die net als ik wist dat het een meisje was, van wie ik een prachtige rozenkwarts kreeg. “Die staat voor liefde zei de mevrouw in de winkel”.

“Jij ook?”

Beetje bij beetje ging het weer door. Het leven. Buiten mij om. Ik praatte er met iedereen over en voelde me gesterkt door de liefdevolle troost die mensen ons gaven. We waren zo verguld dat we eindelijk zwanger waren, dat we het de hele wereld al hadden laten weten. Blessed with ignorance.. Verbaasd kwam ik er achter dat heel veel lieve mensen om me heen ook een miskraam hadden meegemaakt. Op een of andere manier was dit eerder niet ter sprake gekomen. Soms omdat ze het liever niet deelden. Omdat ze het niet konden of niet wisten hoe. Wat me vooral raakte was dat de ervaringen praktisch gelijk zijn. En hoe eenzaam de meesten zijn in dit proces. De term niet genomen rouw is passend.

Recht op rouw

De afgelopen jaren deelde ik af en toe iets op social media of via mijn site over mijn miskramen. (na deze eerste volgden er helaas nog 2) Elke keer kreeg ik er heel veel reacties op. Een klein deel openbaar, het merendeel in de vorm van een bericht achter de schermen. De behoefte om over de miskramen te praten blijkt enorm.  Veel vrouwen willen delen, hebben behoefte aan troost en (h)erkenning. Voor velen is er echter niet echt een manier om deze troost te vinden. Om deze rouw te leven.

Zoals eerder gezegd, wil ik aan dit thema aandacht en tijd gaan schenken. Ik ben me aan het verdiepen in rouw en de vele vormen van rouw. Mocht je zelf een miskraam hebben meegemaakt, mocht je er op een andere manier mee te maken hebben gehad, weet dat je welkom bent. Samen gaan we kijken naar wat gezien mag worden. Luisteren naar wat en wie gehoord mag worden. Je hebt recht op rouw.

 

 

P.S. Klik op de button hierboven om mijn GRATIS E-book: HSP & Volle hoofden te downloaden. Boordevol met praktische tips en handvatten.

Hartelijke groeten Janina

Interessant? Deel is lief!

Facebook
Pinterest
Twitter

Ook leuk om te lezen

slide
HSP

Gekleurde bril

Ik vind het heerlijk om naar een bepaald tv-programma te kijken en tegelijkertijd de commentaren op twitter hierop te lezen. Noem het een afwijking, noem

Lees dit artikel »
HSP

Over voeding, maar dan anders

Onze jongste zoon heeft een beetje een valse start gehad en de eerste twee jaar van zijn leven stonden veelal in het teken van onverklaarbare koortsen, niet goed eten en drinken, niet goed groeien en nauwelijks slapen. Hij en zijn buik hebben het zwaar gehad en een van de “naweeën” is problemen met voeding.

Lees dit artikel »
HSP

Onze generatie is massaal aan het opruimen

Ik zie het overal om me heen en voel het zelf ook . Het is al een tijdje gaande, dat voel ik ook. Eerder dacht ik dat het met politiek en regels te maken had, nu zie ik dat het over iets anders gaat. Er is veel onrust. Het virus, maar vooral alles wat hier op volgt brengt veel meningen, onzekerheden en gedoe. Het is koud, op diverse lagen. Dat het dus klopt dat je je overweldigd voelt. Dat het klopt dat je het soms even niet weet. 

We worden geconfronteerd met onze overtuigingen, en met die van onze ouders die we ook in ons dragen. Waarheden zijn niet zomaar meer waarheden, er is een flinke wereldwijde reset gaande en dat maakt wankel. 

Lees dit artikel »

Reacties

2 Comments:
26 juni 2018

Dankjewel voor je reactie Linda, de opleiding en het boek van Miriam van Kreij zijn inderdaad een belangrijke tool om aan deze vorm van rouw en verlies aandacht te schenken.

Begrijp ik het goed dat je zelf een miskraam hebt gehad onlangs? Dat spijt me Linda, ik hoop dat je je omringd voelt door warmte en liefde.

Samen kunnen we een verschil maken. Fijn!

Warme groet Janina

24 juni 2018

Wat een mooi stuk! Het is een onderbelicht onderdeel van onze maatschappij.
De opleiding ‘Vrouwen met een miskraam goed begeleiden’ bij Miskraambegeleiding Nederland van Miriam van Kreij sluit hier naadloos op aan. Wat goed dat hier aandacht voor is. De impact kan erg groot zijn, daar kwam ik onlangs pas achter. Daarom ga ik vaders en moeders, met of zonder kinderen, begeleiden die zwangerschapsverloes hebben geleden.

Succes met je mooie werk Janita!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *