Als ze binnenkomt straalt de kamer. Ze geeft me een stevige hand, gaat zitten op de stoel die haar man galant voor haar aanschuift en kijkt me lachend aan. Anneke is hier met haar man omdat zij zich zorgen maken om hun dochter. Deels valt het allemaal heus wel mee, maar sommige dingen kunnen wellicht anders, beter.
Hooggevoelig met pit
Hun dochter Isabel * is 9 en is een heerlijk kind. Vrolijk, slim, sociaal, sportief. Alleen die sterke wil, dat pittige temperament zit nu steeds vaker in de weg. Niet alleen bij haar zelf, maar ook bij haar ouders en grotere broer. Isabel vraagt veel negatieve aandacht en haar ouders willen dit patroon graag doorbreken.
Zo is het eigenlijk elke morgen strijd om op tijd de deur uit te gaan, is er bij elke maaltijd wel iets wat escaleert en duurt het regelmatig uren eer ze bereid is in slaap te vallen ‘s avonds. Isabel heeft heel veel energie en lijkt niet altijd te weten wat ze hiermee aanmoet. Ook stelt ze de hele dag door zeer diepe en ingewikkelde vragen die haar hoofd flink aan het werk zetten.
We komen te praten over hoe de broer van Isabel vergeleken met haar zo’n makkelijk kind is, altijd al geweest. Anneke zegt dat ze met hem ook veel meer een band voelt dan met haar dochter. En nog geen seconde later komen opeens de tranen.
Ze schrikt van haar eigen woorden en vertelt dat ze zich wel een schuldig voelt omdat ze zoveel strijd met Isabel heeft. Ook vertelt ze dat ze soms zo vreselijk bang is dat er tijdens de bevalling iets niet goed is gegaan wat haar schuld is en dat daarom Isabel zo’n valse start heeft gehad.
Schrik
Ik zie dat de man van Anneke hier heel erg van schrikt. Het lijkt alsof dit nieuw voor hem is en hij weet zich niet echt een houding te geven.
We praten over de zwangerschap en de bevalling. Hoe de babytijd van Isabel is gegaan. Gelukkig kan ik duidelijk maken dat je schuldig voelen en schuldig zijn twee heel verschillende dingen zijn. Dat dit gevoel echter wel aandacht verdient, omdat het iets in de weg lijkt te staan.
We besluiten dat ik zowel met Isabel als met hen aan de slag ga. Met hen ga ik kijken wat we kunnen doen aan het schuldgevoel van Anneke. Met Isabel ga ik aan de slag met haar drukke hoofd en haar tomeloze energie die haar nogal in de weg kan zitten. Ze trekt zich bovendien het leed van de wereld aan en hier wil ik haar anders naar laten kijken.
Actie
Een uur later gaan er twee tevreden mensen de deur uit. Ze hebben hun hart gelucht, hun kwetsbaarheid getoond en uit liefde voor hun kind de stap gezet naar een coach. De kamer straalt nog steeds, maar volgens mij heb ik hier nu ook iets mee te maken.
* Isabel heet geen Isabel. Haar moeder straalt wel, maar heet geen Anneke.
